Les histoires de Senegal ...
Hey Allemaal!
Astrid, Laura en Elise hier! Lien gaf ons de bijna onmogelijke opdracht om eens te bloggen over ons 2-weekse avontuur onder de Senegalese zon. Zoals Lien het al vaak duidelijk maakte in haar blog en mails, is het heel moeilijk om een totaal beeld te geven van het reilen en zeilen in Senegal. We doen een bescheiden poging met de meest onvergetelijke momenten uit ons overvolle 'reisdagboek'.
DAG 2: bezoek aan Dakar
'Vandaag hadden we geluk, toevallig was voor ons ALLEEN ALLES aan 'un bon prix'! Onze eerste echte dag in Senegal werden we meteen voor de leeuwen (lees: verkopers) gesmeten. Aan elke vinger een
verkoper die ons onze eerste CFA's probeerde afhandig te maken. We wisten niet waar eerst te kijken. Gelukkig waren Lien en Sue er om ons meteen de kneepjes van het onderhandelen en afwimpelen bij
te brengen!'
DAG 3: Pikine
'We mochten van Tine één van haar lesjes aan talibées meevolgen. Dit gaf ons de gelegenheid om voor de eerste keer het Senegalees huishouden van dichterbij te bekijken, aangezien het in het huis
van de Marabout plaatsvond. Hoewel de situatie alles behalve perfect was (alle niveaus door elkaar, klein lokaal, veel rumoer, af en aangeloop van kinderen en volwassenen,....), stond Tine tochhaar
mannetje. Zo bezorgde ze de kinderen en ons een fijn uur.'
DAG 6: Sowane
'Na het drukke stadsleven, kwamen we op dag 5 van het ene uiterste in het andere terecht: Sowane. Lien houdt van Sowane, dat hadden we al vaak mogen horen, maar nu konden we het zelf zien! Liens
beschrijving van Sowane weerspiegelt echt de realiteit: rust alom, hitte, echte dorpssfeer, Senegalees eten, spelende kindjes,... Door met Déguine naar de markt te gaan, mee de was te doen en te
spelen met Aisa Tu en Ibu, hadden we ons eerste echte contact met de bevolking.'
DAG 8: Vivre ensemble
'Na een rondleiding door heel het project, voelden we ons echte indringers. Gelukkig konden we even later onze handen uit de mouwen steken met de kleinsten eten te geven en te verversen, zodat we
niet helemaal pottenkijkers waren. Schrik om iets fout te doen, moesten we alvast niet hebben. De duizenden regeltjes die ze in 'Het Wit Konijntje' hanteren om baby's te verzorgen, werden hier
absoluut niet toegepast.'
DAG 10: Réserve Bandia
'Onze mini-safari: op zoek naar giraffen, neushoorns, antilopen (en 1000en varianten), buffels, struisvogels, pumba's, zebra's...'
DAG 12: boottocht op Mangroves
'Om onze tocht op de Senegalese Mangroves te beschrijven in één woord: ADEMBENEMEND! Het verfrissende water waarover de pirogue met gemak scheert (op enkele zandbanken na;)), doet iets met ons wat
deze reis nog niet vaak voorviel: we genieten in stilte!'
DAG 15: laatse dag in Senegal
'We genieten van onze laatste uitstap in Senegal naar Lac Rose. Terwijl we in de file staan om Dakar uit te rijden zien we verkopers met: katapulten, fruit, autobenodigdheden, cd's, klokken,
tafellakens, onderhemdjes, koekjes, oorstokjes, zakdoeken, pennen, zonnebrillen, batterijen, belkrediet, muntblaadjes, sla, handdoeken, aanstekers, lucifers, vlagjes, speelgoed, bidmatjes,
schoolboeken, paspoorten, kranten, tijdschriften, plastic zakjes, hoeden, water in zakjes, pillampen, sletsen, scheermesjes,...'
Ziezo, een 'kort' overzicht van een onbeschrijflijke reis. Om af te sluiten nog een paar wist-je-datjes (aangewezen om te lezen, indien je naar Senegal gaat ;))
WIST JE DAT:
Alle auto's taxi's zijn!
Ajuin overal bijpast en dus ook overal bij wordt gegeten.
Een toeterende chauffeur het volgende wil zeggen: 'Pas op ik kom eraan/Ik mag eerst/Ik sla af/Onnozelaar wat doede gij?/Ik kan niet zien of er iemand in de bocht aankomt/De taxi is leeg/De taxi is
al vol/... ' Dus er moet maar 1 ding werken in de auto: de claxon!
De Senegalesen allemaal 1 grote familie zijn.
De meeste Senegalese mannen hurkend plassen.
Er op de wegen meer verkeersborden met snelheidsbeperkingen dan auto's met werkende kilometertellerszijn.
Het strand de ideal plaats is voor work-out-sessies voor jonge mannen (cfr. fitness-clubs in België).
Maip (de ober in Auberge Khady) onze droomman is?!
Groetjes
Laura, Astrid en Elise
Reacties
Reacties
Lieve meiden,
Jappe belde me vanmorgen en zei dat jullie geblogd hadden. Ik kon niet snel genoeg in het cybercafé zijn natuurlijk. Maar zoals dat gaat in dit gekke land was er uiteraard geen stroom... Ik heb lang moeten wachten was toch wel ontroerd door jullie Senegalschrijfsels. Hopelijk is de electriciteit me nog even goedgezind zodat ik ook de foto's kan bekijken.
Merci lievelingen...
Lien-
Aan al de andere lezers,
Leuk om jullie reacties te lezen. Ik kan jammer genoeg niet iedereen persoonlijk van antwoord dienen maar laat gerust je postadres achter dan stuur ik een kaartje, die manier van communicatie loopt traag maar een stuk gemakkelijker!
Groetjes,
Jullie gesmolten chocolatje!
tof reisverslag meiden,
een plezier om te lezen, nu nog even wat fotootjes bekijken!!!!
Lau, c u tomorrow!!! X
Mooi verhaal!
Wat ik onthou, dat mannen zittend plassen, waarschijnlijk in de vrije natuur, zouden ze hier ook beter doen op de WC, dan blijft de bril droog.;-))
Mijn adres voor 'n kaartje.
Antje Bex
K.Albertplein 1/32
3010 Kessel-lo- België
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}